Hungry Ghosts

De afgelopen weken stond ik midden in een storm van informatie, zoekend naar uitleg en verklaringen bij alles wat er gaande is in deze abnormale tijden. Ik was vaak het spoor bijster, eerlijk gezegd. De desinformatie, nonsens en de rookgordijnen in alle geuren en kleuren gaan echt wel vervelen. Er ontstaat stilaan weer ruimte voor... Continue Reading →

Hoogspringen voor speelvogels

De afgelopen weken kwam ik er niet zo vaak toe om iets te schrijven voor mijn blog. Daar zijn twee redenen voor: mijn agenda staat overvol met een stevige schep chaos  - iets waar mijn autistische kantje best wel werk mee heeft -  en er gebeurt heel veel op mijn innerlijke toneel. Voordat ik daarover... Continue Reading →

Een Tesla op de oprit

Geloof het of niet, maar er staat sinds kort een Tesla op mijn oprit. Voor mij is dat niet zomaar een chique auto: het is de enige wagen waarvan mijn hart sneller gaat kloppen. Alle andere auto's zijn voor mij een rijdende doos met vier wielen, een vervoermiddel, een vernuftig hoopje mechanica, maar niet meer... Continue Reading →

Anatomie van een gevangenis

In mijn vorige blogpost, een Gele Ster, verwees ik al even naar de inzichten die ik stap voor stap verwerf na het lezen van twee boeken van Michael A. Singer (The Unthetered Soul en The Surrender Experiment). Het gaat allemaal om een concept dat in kringen van persoonlijke ontplooiing zo vaak herhaald wordt, dat het... Continue Reading →

Up ↑