Diep Vanbinnen weet het, al lang eigenlijk. Wat Diep Vanbinnen weet dat je wil doen, wil zeggen, wil veranderen, dat komt er maar niet van… Ja, er zijn namelijk zoveel redenen om het niet te doen. Goeie redenen. Stuk voor stuk.
Je zou verdomd veel moed aan de dag moeten leggen om bij manier van spreken je tong uit te steken naar al die goeie redenen en toch te luisteren naar wat Diep Vanbinnen zegt. Is het niet?
En toch… als je jezelf even de ruimte gunt om werkelijk in te gaan op wat jouw Diep Vanbinnen je te zeggen heeft, dan is het tegelijk ook zo verleidelijk. Gelukkig ben je wijs en verantwoordelijk genoeg om gekke gedachten, vooral deze die van Diep Vanbinnen, gewoon te negeren, of als verwend-nesterij, kinderachtig af te doen. Nee nee, je moet bij de les blijven.
Ik ken dit maar al te goed. Lang hebben dergelijke redeneringen ook mij beziggehouden. Laat ik je alvast dit zeggen: bezighouden is echt wel het juiste woord hier. Bezigheidstherapie. Want draai het of keer het, die redeneringen brengen je uiteindelijk nergens anders dan waar je al bent. Nu, als je het prima vindt waar je bent, waarom dan ook niet? Anderzijds, als Diep-Vanbinnen een boodschap heeft voor jou, dan voel jij je misschien minder prima dan je jezelf voorhoudt? Zou dat kunnen?
Langzamerhand is het mij op een bepaald moment beginnen dagen dat ik onmetelijk veel energie besteedde aan het niet-luisteren naar mijn eigen Diep Vanbinnen. Bakken vol, vaten vol, oceanen vol energie heb ik daarin gestoken. Even horen wat Diep-Vanbinnen zegt (want ja, die blijft dat maar herhalen en herhalen en herhalen, waarom, geen mens die het weet, of wel soms?), om dan klaar te staan met een hele resem ja-maar dingen die als dappere soldaten vanuit je hoofd ten strijde trekken tegen de stem van Diep Vanbinnen. Alles bij elkaar genomen is dat een strategie die ontzettend veel meer moed en toewijding vraagt dan… dan…. oei!
Oei, mee surfen op die golf, zoals Diep Vanbinnen suggereert? Oei… Maar, euh, ik weet helemaal niet wat mij dat brengt? “Ah neen, antwoord DV dan, dat is nou net de lol.” Ik vind dat helemaal niet grappig, ik ben namelijk een doorwinterde controle-freak die het liefst heel precies weet waar ik uitkom, ik ga wel koorddansen met een gordel en een beveiliging om mijn middel en een vangnet. “Oké, wat jij wil,” zegt DV dan. Klassieke discussie die doorgaans eindigde in het zwijgzaam toezien van DV hoe ik mijn bekende gangetje bleef gaan. Tot DV mij eens het volgende voor de voeten gooide: “Eigenlijk zeg je altijd ‘neen’ op wat ik je voorstel omwille van alles wat je daarvoor zou moeten opgeven.” Uiteraard, tiens. “Hum, maar je hebt geen idee wat er allemaal voor jou klaarligt als je ja zegt…?”
Mond vol tanden. Euh… neen…
En ook: nieuwsgierigheid.
Dat was lang geleden zeg, dat ik dat zo intens voelde, het spannende gevoel als je ergens in stapt waarvan je niet weet wat het wordt. Alles wat je kent en weet en ervaren hebt schreeuwt dat je beter blijft waar je bent, maar jij bent aan het verkennen, aan het ontdekken, aan het leren, aan het groeien, aan het spelen,… je bent op avontuur, met de passie en de toewijding van een kind. Je geniet. Er kan en mag en zal van alles gebeuren dat je niet hebt voorzien, hoe zou het kunnen, je bent hier nog nooit geweest! De kunst bestaat erin het onverwachte te nemen zoals het komt, voor wat het is, met beide handen.
Sinds ik dit weer toelaat in mezelf, ontdek ik weer hoe klein ik ben, hoe onmetelijk veel creatiever het Leven is dan ik zelf ooit zou kunnen verzinnen. Het maakt me blij, vreugdevol, energiek, dansend. En ja, ook soms lekker onder de indruk. Het brengt kleur en variatie in mijn leven.
Ik oefen nog hoor. Soms klinkt het nog bang in mijn hoofd: maar zou je dat echt wel doen, zie eens wat je daarvoor allemaal moet loslaten? Tot ik mij herinner hoeveel grootser het Leven is dan ik kan verzinnen. En dan gaat loslaten vanzelf. Dat gaat op voor situaties waar je een kans krijgt, een uitnodiging, die je wel leuk vindt maar die je ook hoogtevrees geeft. En evengoed gaat dat op voor situaties waar jij kunt kiezen tussen jezelf te tonen voor wie je werkelijk bent of jezelf te verbergen.
Beide soorten oefeningen heb ik al voor de kiezen gekregen. Geloof mij: ook al vraagt het ‘moed’ om de klik te maken en te luisteren naar Diep Vanbinnen, het is de soepelste en de zaligste optie die je krijgt…
Leef je passie!
Leave a Reply