Hoe vaak heb jij het al gehoord? Dat je moet leren voor jezelf te zorgen? Kun je de keren nog tellen?
Als ik eraan had gedacht om een streepje op de muur te trekken voor elke gelegenheid waarbij ik deze wijze raad kreeg, dan stond mijn witte muur nu vol streepjes. Tot nu toe vond ik dat een frustrerende boodschap. Ik had namelijk het gevoel dat ik helemaal niet wist hoe ik dat moest aanpakken. Zorg voor jezelf! Jaja, maar hoe dan? Ik kan dat niet…
Recent stelde ik echter vast dat ik mijn hele leven lang al voor mezelf zorg. Eigenlijk ben ik al die tijd al een meester in zelfzorg geweest. Alleen, de manier waarop ik voor mezelf zorgde, draaide er vaak op uit dat ik het gevoel had dat ik een eitje te pellen had met het Leven. Of het Leven met mij. En dat interpreteerde ik telkens weer als: ik zorg niet voor mezelf.
Nu zie ik dat het subtieler is: de manier waarop ik voor mezelf zorg, hangt samen met mijn diepste verlangens. Bewuste en onbewuste verlangens. En als het resultaat mij het gevoel geeft dat ik tegen windmolens vecht, dan is het kwestie om in die diepste verlangens te duiken, daar te onderzoeken wat mijn zelfzorg drijft, daar te transformeren wat ik kan en wil transformeren. Om daarna vanuit hetzelfde meesterschap in zelfzorg anders in het leven te staan, en andere resultaten te zien van mijn zelfzorg.
Ik schets even hoe ik bij dat inzicht kwam vanuit een persoonlijk verhaal. Laatst was ik op bezoek bij mijn moeder. Ik vertelde iets over een gebeurtenis van ruim een jaar geleden, en de rol die ik toen op mij had genomen. Mijn moeder herinnerde zich dat helemaal niet. Toen ik na mijn bezoek naar huis reed, voelde ik ongenoegen rond dat deel van ons gesprek, irritatie zeg maar. Zo stelde ik vast dat ik op het moment van die gebeurtenis een rol op mij had genomen in de onbewuste hoop of overtuiging dat mijn moeder zich dat levenslang zou herinneren, en dat ik er een spreekwoordelijke medaille voor zou krijgen. Niet dus. Ze is het zelfs vergeten.
Aanvankelijk kreeg ik daarbij het gevoel: ik heb toen niet voor mezelf gezorgd. Maar niets is minder waar. Ik zorgde wel voor mezelf. Vanuit een onbewust verlangen om op een goed blaadje te staan bij mijn moeder. Diep in mezelf duiken en dat kinderlijke verlangen onder ogen zien, maakt mij vandaag vrijer om daadwerkelijk voor mezelf te zorgen. Door het uit de schaduw te halen, krijgt het namelijk een plek tussen andere verlangens. Het verliest zijn hegemonie over mijn zelfzorgkeuzes.
Zou ik vandaag anders omgaan met de situatie? Ik heb er geen idee van. Het hoort in het verleden thuis. Wel ben ik ervan overtuigd dat mijzelf bewust maken van die drijfveer, de spanning weghaalt die ik ervaar bij het resultaat. De innerlijke, kinderlijke vinger die geneigd was om te wijzen naar mijn moeder, die mij niet geeft wat ik onbewust najoeg, maakt een bocht van 180 graden, en wijst naar mijn hart.
Daar en daar alleen kan ik transformeren wat zich in mijn leven toont. Daar en daar alleen kan ik de verantwoordelijkheid nemen voor de manier waarop ik voor mezelf zorg. Dat meesterschap inzetten vanuit meer en meer inzicht in mijn onbewuste drijfveren maakt dat ik anders voor mezelf ga zorgen, dat is zeker. Alleen lijkt het mij vandaag niet meer een tocht over de Himalaya te zijn om bij zelfzorg uit te komen. Ik kan het namelijk, ik doe het al zolang. Het enige waar ik naar kan kijken, is het hoe.
Een klein zuiveringsproces. A crack in me, that let’s the light come out. De windmolens van het Leven draaien zoemend in een zachte bries, zingen een lied van vreugde en mededogen, voor mezelf en voor de ander. Het Leven heeft een eitje in mij gepeld. Het was gewoon een ander eitje dan ik aanvankelijk dacht.
Kijk je ook eens in jezelf naar je zelfzorg, vanuit die gedachte? Dat je altijd al een meester in zelfzorg bent geweest, en of je het hoe van die zelfzorg kan en wil transformeren? Of je ook onbewuste drijfveren ontdekt, die je zelfzorg sturen, en daardoor maken dat je denkt dat je niet voor jezelf zorgt? Wie weet brengt het jou ook de ongekende rust die ik daarrond vandaag ervaar.
En dan: geniet ervan ;).
Leave a Reply